20140319 - Dagboek Omadien

Woensdag 19 maart 2014

11.20
Peuters spelen op het binnenplein, Bart is druk bezig met de glijbaan, een bal en hoepels. Linda laat me binnen en ik loop naar het speelplein, zodra hij me ziet, rent hij naar de deur, stop! even gedag zeggen Bart! Dan spullen pakken en naar de auto.
Onderweg: "da ben ik seweest vanmowge, we singe stemme . . saafmasjiene staat stil, zie je dat? . . as je tenk lees is moet je heeeeel lang tenke, . .  haal je eest de dop ehhaf, dan sa je tenke . . .  da is vachtauto met klein gijpampje, kijk so oma, zag je dat?"

11.45
Thuis, samen op de bank MM kijken, Bart kletst mee. Dan brood smeren/eten, baasje blijft doorkletsen: "hoo je de wind oma? (loeit in de schoorsteen), maakt herrrie, . . ik heb seplast op de beesteboel, sing ik mijn piemel assege met papietje, en toen sing ik doogtrrrrekke". Geweldig! toen kon je plas lekker gaan zwemmen, "jaaa", is je luier nu nog droog? "jaaa", goed zo!
Vanmiddag gaan we even een boodschapje doen, even een zonnescherm uitzoeken, "met jouw auto hè?, ik wiw ook musiek make!" Genoteerd. Bart gaat nog even wat spelen terwijl ik ga opruimen. Dan vraag ik of hij nog even moet plassen op de wc of het potje, "nee ik heb in mijn luie geplast", wanneer dan? "toen ik aan spele was bij jou", had je even moeten zeggen dan hadden we naar de wc gekund, "neeee, ik wou in mijn luie plasse". Potje of wc is blijkbaar nog een grote hobbel, verschonen dus maar. Dan tanden poetsen en beesten pakken, die worden op de grond gekwakt en Bart loopt naar de boekenkast "ik wiw mijn slaapboek mee", die ligt nog boven, "whom?" Boven kruipt Bart op z'n buik onder z'n dekbed, leunt op z'n ellebogen, boek onder z'n neus, net een verstokte lezer. Knuffel en ik naar beneden, muziekje hoor ik niet meer.

13.20
Stil.

15.45
Muziekje gaat aan, aha - wakker! Aankleden, kletsen-kletsen en naar beneden: "ik ben al sote jonge, ik kan die vastpakke" (trapleuning). Beneden even op de bank zitten, drinkt 1 slokje chocomel, neemt 1 hap van z'n koekje en wil dan niks meer. Gaat op de houtkist zitten: "ik ben al soot, ik kan hie op sitte". Nou en of, je groeit als kool, "whom?" Drinken zit er niet meer in dus eerst maar naar de zonnescherm-winkel. Onderweg babbelt Bart er lustig op los: " . . . . . zie je dat oma?" nee ik moet op de weg letten, "andes saan we botse en dan is je auto helemaaw stuk, . . . . is veg rrrrijden hè oma?" nee niet zo ver, "klein beetje verrrr". In de winkel loopt een grote hond, als die naar Bart toekomt, klemt meneertje zich aan mijn been vast en verstopt z'n gezicht. Hond moet op de plaats rust van de bazin, Bart gluurt langs m'n been naar 't grote beest dat een paar meter verder rustig en goedmoedig terugkijkt. Ondertussen zoek ik schermdoek uit, welke kleur vind je mooi Bart? "paas", hmm denk niet dat dat leuk is, vind je deze niet mooi? "nee!" en Bart gluurt verder naar de lobbeshond. Even later vindt hij dat gevaar geweken is, laat m'n been los en doet een stapje naar hondebeest en gaat zwaaien: "daag - daag". Mevrouw zegt dat hij hem best mag aaien, maar da's teveel gevraagd, Bart blijft op veilige afstand, beest is ook wel erg groot, zowel in hoogte als in lengte. Safety first! We zijn klaar en gaan terug naar huis.

16.45
Thuis, op balkon: "ik, waai bijna om", ja 't waait erg hard, geen tuin-weer, dus kiest Bart "boekje lese, (loopt naar de boekenkast en ziet onmiddellijk iets nieuws tussen de andere boeken!) dese nieuwe boek". We lezen Tip d.M. wil een broertje, uit, "nog een", eerst chocomel opdrinken dan lezen we nog een boek. Dat is teveel gevraagd, baas loopt beledigd weg en gaat op z'n 'mokstoel' zitten. O blijf je daar zitten? Ook goed hoor. Maar da's niet de bedoeling, ik moet natuurlijk gaan argumenteren of onderhandelen en nu ik dat niet doe, is de lol eraf. Dus komt Bart met een grote grijns weer terug naar de bank, ik geef hem z'n chocomel: "duurt efe", ja da's prima hoor, we hebben alle tijd. Binnen 2 min. op (!) en dan lezen we nog 4 boekjes. "Nu wiw ik sap", oh ja? heb je dorst? komt ervan als je niet wil drinken. Drinkt halve beker sap achter elkaar en neemt nog een hapje van z'n koek. Wil je niet meer koek? "Neee", nou dan gaat hij weer in het pak. Koek opgeborgen, Bart kijkt me even aan, ik lach liefjes, dan gaat hij spelen en nadenken over z'n volgende koekstap. Zover komt het niet.

17.20
Mama is er, Bart blijft een beetje stuiterig, wordt gecorrigeerd en komt dan heel berouwvol op schoten zitten, jaja baas, da's het harde leven, wij vinden je heel lief maar als je iets doet wat niet mag dan worden we een beetje boos. Dan is het over, we kletsen nog even, dan jassen aan.

17.50
Op de fiets naar huis, gelukkig wind mee!