20190214 - Dagboek Omadien

Donderdag 14 februari 2019

15.45

Door papa gebracht, Bart komt huilend binnen, huiswerk in z'n hand geklemd: "papa remde heel hard en toen kwam Chris z'n hoofd tegen mijn hoofd . . doet pijn hier . . " Tja hoofden zijn hard, even wrijven, knuffel erop en het is over. Dan Chris binnen, hoe was het op school? "leuk".

Sap halen en opdrinken, even kletsen, C: "in de bouwhoek . . een wasstraat gemaakt . . een groter kindje maakte hem kapot . . ik weet niet hoe hij heet . . tegen de juf gezegd . . je mag niet kapot maken . . en 3X buiten gespeeld . . weet ik niet meer . . bij het overblijven alleen gespeeld. . ". Even Bart's huiswerk bekijken, 't is een raar blaadje, gekopieerd dus met donkergrijze vakken waar Bart zinnen op moet schrijven. Ik probeer te lezen wat Bart al geschreven heeft, niet te zien! B: "mijn stabilo deed het niet, de vulling ook niet, ik had alleen een potlood . . ik heb het ook gezegd . .  tegen mama . . " Geeft niet, ik heb goede pennen, daar gaan we zo je huiswerk mee maken. Chris probeert steeds de aandacht te trekken door er allerlei onbenullige zinnen tussendoor te gooien. Ik zeg hem stil te zijn als ik met papa en Bart praat. Dan gaat Bart DD's lezen, C: "oma wil je met mij een tekening maken?" Wat wil je tekenen?, grijnzend noemt hij een paar opties: "een lamp, een raam, een deur", ik keur ze allemaal af: die teken je in een huis, wil je een huis tekenen? "ja". Voorbeeld op papier en Chris gaat aan het werk: "met rood . . dat is mijn lievelingskleur (ja dat weet ik) . . een heel groot huis . . grappig hè? . . ronde ramen" Mooi hoor!

16.15

Huiswerk maken aan tafel, ik pak een goeie pen. Bart probeert te schrijven op het gekopieerde blaadje maar dat is veel te glad, de punt van de pen glijdt weg. Dit is belachelijk en ik besluit een nieuw wit blad met lijnen te nemen. Bart aan het werk, zoals gewoonlijk wil hij veel te vlug en produceert een soort hiërogliefen. Nee Bart, langzaam! da's beter. Dan pakken we de letters stuk voor stuk aan: een k, dat is een lange letter dus dan gebruik je de hele regel, kijk zo. Een a, dat is een korte letter en dan gebruik je de halve regel, kijk zo. Bart begint het systeem te snappen: heel! half! goed zo! zie je wel dat je het kan!! Hij krijgt er zowaar lol in en ingespannen gaat hij verder, lekker z'n zenuwbanen inslijpen. Goed zo Bart!. Volgende zin, B: "die doe ik op de volgende regel", dat vindt hij duidelijker en ik ben het er helemaal mee eens. Zo werken we letter voor letter aan de opdracht, heel . . half . . ronde letters maken Bart! deze is veel te dun en ik doe het weer voor. Goed zo, heel . . half . . rond. Prima! Als hij een letter mislukt vindt, zegt hij iedere keer teleurgesteld "hè", geeft niks, je moet het gewoon vaak oefenen.Kijk es naar de eerste zin! zoals je nu schrijft is het al veel mooier. Bart ziet het, lacht een beetje en gaat vastberaden verder. Na een half uurtje begint hij letters over te slaan, knijpt steeds z'n ogen dicht en schudt z'n hoofd heen en weer alsof hij een vuiltje uit z'n ogen wil hebben. Duidelijke symptomen, even pauze Bart, je bent al een half uur hard aan het werk en dan wordt je concentratie minder, even wat anders doen. Chris laat z'n laatste tekening zien, "mooi hè?", hij is weer teruggevallen naar vette peuterkrassen in blauw, nou nee niet echt, dat zijn toch krassen? Wat wil je nu gaan doen? C: "ik wil kleien". Prima, Bart helpt hem door de kleidoosjes open te maken.

16.45

Chris kleien, Bart leest DD's. Na 5 min. weer verder met huiswerk, maar na een paar woorden zie ik al dat het genoeg is geweest: knippert stijf met z'n ogen en schudt z'n hoofd heen en weer. We houden ermee op, de rest doe je thuis, kijk es hoe mooi je al schrijft! Zie je wel dat je het kan? Als je maar rustig doet! Kan Indy mooi schrijven? "Ja", da's dan jammer voor jou, zo mooi zul jij het niet leren, je kunt niet overal goed in zijn, kijk maar hoe papa vroeger schreef op school. Papa schrijft op een nieuw blaadje ook een zin van het huiswerk, produceert identieke hanepoten. Ik leg de blaadjes naast elkaar, Bart kijkt en grijnst, ziet de duidelijke overeenkomst en lacht opgelucht. Als je groot bent mag je zo slordig schrijven als je zelf wilt als je het zelf maar kunt lezen. Want later gebruik je de computer om te schrijven. Je kunt toch ook niet lezen wat ik vanmiddag heb geschreven? Bart kijkt: "nee dat kan ik niet lezen", nou dan! Op wie lijk je dus? "Op papa" en opgelucht gaat Bart kleien met Chris, even iets doen waarbij z'n handen wel willen luisteren naar de commando's vanuit z'n hersenen.  

17.15

Tijd, klei opruimen, huiswerk mee. We vergelijken Bart's werk op z'n kansloze huiswerkblad nog een keer met z'n mooie werk op het witte blad, wat een verschil!!! Hij is er echt trots op en wil ze persé aan elkaar geniet hebben. Dan jassen aan, snoepje en naar huis.