20181018 - Dagboek Omadien

Donderdag 18 oktober 2018

15.40

Bart komt heel tam binnen, heeft rode ogen, moet bijna huilen. Naast me op de bank wil hij niks zeggen, drinkt sap, drentelt heen en weer, gaat naar buiten en gaat op de glijbaan zitten rondkijken. Papa en ik kijken het verbaasd aan: er is iets goed mis! Bart komt weer binnen, kruipt bij papa op schoot en moet een beetje huilen, dan gaat hij achterstevoren op schoot zitten, hoofd in papa's hals. Af en toe vraagt papa wat er is gebeurd, of hij kan helpen maar Bart reageert niet. Troosten met: ik hou van je en knuffels helpen ook niet. Bart is compleet van slag. We wachten en kijken, het is stil in de kamer, we zijn bezorgd.

16.35

Bart komt bij, op schoot nu gewoon zitten en DD's lezen, een tijdje later gaat hij praten: mist Rohan en "kinderen uit groep 5 pesten me, ze hebben een hekel aan Rohan en nu hebben ze een hekel aan mij omdat hij mijn vriend is". Bart leest verder in z'n DD's, wil niet van schoot af, wil geen post halen: "nee straks voordat ik naar huis ga".

17.10

Papa zegt dat hij nu echt even naar mijn geyser moet kijken en we gaan allebei naar de keuken, als we terugkomen is Bart weer vrolijk, omgeslagen als een blad aan de boom, gelukkig. Haalt de post, pakt een snoepje en geeft me een grote knuffel.

17.20

Naar huis.