20180719 - Dagboek Omadien
Main menu:
Donderdag 19 juli 2018
14.30
Door tR gebracht, Bart rent direct naar achter maar komt al snel weer terug en gaat naar de zolder. Even later weer beneden, heeft de oude schaatsen van oom Bart gevonden en dumpt die in de kamer: "deze heb ik gevonden", wat ga je ermee doen? "weet ik nog niet". Met z'n drieën een tijdje kletsen over de honden en het park. Dan gaat tR naar huis en Bart leunt een beetje moe tegen me aan. Wil je niet in de tuin voetballen? "nee dat is te warm . . kan ik wat voor je doen? . . ik kan de vloer poetsen". Dat lijkt me geen goed idee dus laat ik m'n hersens kraken, je kunt het raam van de kamerdeur wel schoonmaken. Bart aan de slag met spons en droogwrijfdoek totdat: "ik hoor Senne" en verdwijnt naar achter.
15.20
Weer terug: "het is heet! mag ik een ijsje?". Op de bank eten en kletsen over de vakantie, ondertussen kijken naar de tour: "ze moeten nog 48 kilometer en 9 meter", we bespreken het aantal meters per kilometer, achter de komma is 100 meter etc. Dan toch weer even de tuin in om te voetballen, ziet ineens het buurkonijn lopen: "Snoopy is in de tuin, ga ik even aan Jente vertellen" en rent naar achter. Al snel weer terug: "mag ik op de tablet? er zit 88% in . . mag ik er een nieuw spelletje op zetten? ik kan het zelf" Is goed, als het maar geen vechtspelletje is, je bent al vechterig genoeg, "nee een bankspelletje, dat heb ik thuis ook". Even zoeken, downloaden en spelen maar na een paar minuten weer bezig met hay-day.
16.30
Tablet uit en de tuin uit. Na 10 min. weer terug, te heet, eerst maar sap drinken, dan spelen met de racebaan. Bijna tijd om naar huis te gaan, ik vraag Bart of hij eerst nog even de post wil pakken. Ineens gaat de knop om, hij staat onverzettelijk naast de bank en kijkt me obstinaat en uitdagend aan: "nee dat doe ik niet, dat wil ik niet". Ik loop naar de voordeur, dan doe ik het zelf maar dat doet wel pijn. Bart: "vooruit, omdat je zo zeurt" en loopt me voorbij. Ik zeg hem dat ik dit heel naar vind, dat ik zoiets niet verdiend heb. Schuldbewust komt hij terug met de post, er zit een kaart voor Senne bij, "die breng ik wel even" en Bart verdwijnt weer naar achter.
16.55
Ondertussen is papa gekomen, Bart komt net weer terugrennen. Naar binnen en dan krijgt Bart nog een laatste oprisping: springt en stuitert de bank op en af en maakt rare capriolen. We laten hem even en net zo plotseling houdt hij ook weer op, ik: ben je uitgeraasd? "ja" en gaat bij papa op schoot zitten, is weer de gewone lieve Bart. We kletsen nog even en na een half uur naar huis.
