20180404 - Dagboek Omadien

Woensdag 4 april 2018

12.45

Gelijk eten en kletsen, Bart: "nee Milan heeft niet meer geschopt . . hij zei dat z'n moeder tR ging aanspreken . (wij in koor: nou graag!) . . ". Chris: "couscous . . buite met Kaspe . . op de step . . ik ging bosse . . . toen moest ik eve zitte . . ", trekt een pruillip bij de herinnering en daarna maakt hij babygeluiden. Dan wordt het tuinhek bezorgd, Bart rent naar de voordeur en doet alvast het raampje open, hek in de hal en weer verder eten. Bart eet 5 boterhammen, Chris 4 liga's, volgende week moet Chris ook maar aan de boterhammen en dat vertellen we hem alvast. Hij hoort het aan en knabbelt onverstoorbaar verder aan z'n liga's. Klaar en afruimen, de mannen helpen bij het uitpakken van het tuinhek in de hal en daarna gaan ze samen het karton klein maken, d.w.z. Bart scheurt en Chris legt de stukken op een stapel, tR gooit het weg.

14.15

Naar buiten, eerst op het balkon spelen met waterpistool en dan gaat Bart de jasmijn snoeien. Wanneer Chris is uitgespeeld met z'n pistool gaat hij boe Bart helpen: takken op een stapel. Dat gaat natuurlijk op z'n Chris: takje voor takje.

15.35

Naar binnen voor een pauze met sap en koek, het was hard werken, Chris: "ja . . krijg je honger en dorst van". Dan samen op de tablet totdat Bart de telefoon van tR krijgt om hayday te spelen, Chris heeft de tablet voor zichzelf, speelt eindeloos de legotrein.

16.35

Tablet en telefoon uit, Bart weer naar buiten om het konijn de tuin uit te jagen, Chris wil niks, geen letterdoos, geen MM kijken behalve: "ik wil tellet" en trekt een pruillip, hangt een beetje op de bank te simmen. Sjefie loopt ook weer rond, springt de tuin in en Bart brengt hem naar de buurvrouw. Chris is inmiddels weer ontdooid en doet 'kunsten' op het kleed. Dan komt Bart weer binnen met een bakje kaasdippers, van de buurvrouw gekregen, samen opeten. Bart weer naar buiten, Sjefie loopt weer los en Bart wil voorkomen dat hij weer het kippenhok in springt. Binnen is het tijd voor Chris om schoenen aan te doen, helaas, meneer wil niet, heeft weer een bui, pas als ik boos word, trekt hij z'n schoenen aan. Dan jas aan en een snoepje kiezen, Chris is nog steeds diep beledigd en geeft dus geen knuffel, werpt me nog wel een laatste verwijtende blik toe door het raam van de keukendeur.

17.20

Naar huis.