20171116 - Dagboek Omadien

Donderdag 16 november 2017

15.20

Bart zwaait en komt over het gras naar me toerennen, onderweg: "ik ben bezorgd om de pakjes . . er liggen een heleboel pakjes in het water . . door de storm . . vorig jaar was er mist . . toen was de boot vastgelopen . . met vloed was hij weer los . . toen was het water hoger . . ze varen al honderden jaren dezelfde route en dan hebben ze geen kaart meer nodig (precies, en ze hebben ook gps, dan kunnen ze precies zien waar ze zijn) ja dat doet computerpiet . . . kijk we rijden een stukje langs de Vliet . . dan kan ik zien of er pakjes drijven . . . . JAAA! . . . . oh nee dat zijn bladeren . . wel een beetje rodig . . daar drijft wel een blikje cola (hè bah) ik kan wel een keer met een kleine boot varen dan kan ik alle blikjes er zo uit halen (nee een kleine boot in de vliet is gevaarlijk, er varen te veel grote boten en die zien jou niet) ik kan wel varen in water waar geen grote boten zijn . . "

15.40

Thuis. Verft direct het laatste stukje onderkant van z'n vliegtuig, dan sap drinken. "Mag ik op de tablet?", speelt een voetbalspel, is te makkelijk, "ik kan heel snel scoren", verder met treinspel. Even later pakt hij een DD en gaat lezen, tablet nog aan, wat doe je nou? "Ik lees even een DD omdat ik soms lang moet wachten (??) omdat het stoplicht voor mijn trein op rood staat"

16.20

Tablet uit, "mag ik nog een kleurplaat?", we zoeken een tijdje en hij kiest dan een jongleerpiet. Onder het kleuren kletsen we een beetje:  "ik heb wel een pietenmuts maar geen pietenpak". Ik ga even pietenpakken googlen, ik denk dat ze te klein zijn voor jou, deze zijn tot 7 jaar, "maar ik ben 6", maar net zo lang als iemand van 7. "Hoe maak je zo'n pak? . . en die kleuren . . en die versiering?", gewoon met een naaimachine. Heb je op school verteld over je mail? "niet aan de juf . . aan een paar kinderen  . . die zeiden: 'echt waar?' "

Kleurplaat af en baas wil hem weer opsturen, nee het is bijna tijd en je hebt er gister ook al 1 opgestuurd, neem maar mee naar huis.

17.00

Snoepje kiezen en naar de auto. Als ik over het tuinpad loop, hoor ik Bart bij de garage: "Sjefie zit! Sjefie zit!". De hond van de buren staat bij Bart hevig te kwispelen, z'n hele achterkant zwaait mee, grote grijns op z'n bek en tong eruit, probeert ons te likken waar hij kan. Ik zeg 'Af Sjefie', moet er niet aan denken dat hij tegen me opspringt, Sjefie gaat liggen, poten in de lucht, kronkelt alle kanten op van plezier. We stappen de auto in, "we kunnen niet weg als Sjefie er nog ligt", maar de enthousiasteling loopt weg zodra we in de auto zitten. Onderweg sabbelt Bart z'n trekdrop, "Sjefie luistert niet goed . . hij is nog heel jong . . hij ging aan mijn voeten liggen". Het is al donker en het is verbazend hoeveel fietsers zonder licht en reflectie rijden, ik mopper, Bart: "dat is gevaarlijk . . ze moeten een boete krijgen . . van mij mag het 100 euro zijn". Op de Looierslaan rijdt zelfs een moeder met een bakfiets met minuscuul lichtje, klein onverlicht fietsje met klein kind erop ernaast, bloedlink! Bart tuurt ook: "waar dan?" voor je, levensgevaarlijk. kijk daar nog 1, "ik zie hem niet", begint te geeuwen.

We zijn thuis. Bart is moe.