20170112 - Dagboek Omadien

 

 

15.15

 

Bart komt met een witte toet naar buiten, op de stoep voor school: "ik denk dat ze er nog een verdieping op bouwen . . er staat een handhijskraan . . en steigerplanken". In de auto: "ja was leuk . . 16 vierkantjes gemaakt . . toen omvouwen . . het werd een gezicht . . van een clown . . we werken over het circus . . er staat ook een opvouwbare circustent in de klas . . voor 2 personen . . daar kun je maar met z'n tweeën in . . en 3 verkleedkleren . . ". Het begint te plenzen, Bart kijkt stilletjes naar buiten. Thuis gauw naar binnen, bah wat een natte boel. Eerst maar sap en koekjes, beetje kletsen: "we hebben buiten gespeeld . . ik speelde circusje met Rohan en Zoey . . . ik hield met 2 handen vast op 1 been . . het was hoog maar ik ging niet vallen", speelde je een acrobaat? "ja maar ik hield me goed vast".

 

Sap en koek op, wat wil je gaan doen? we kunnen deze bloem wel vouwen, kijk. Ik laat hem het voorbeeld zien dat achterop de kampioen staat, tevergeefs: "mag ik op de tablet?", tja kan niet missen natuurlijk, vooruit maar.

 

 

16.25

 

Tablet uitdoen Bart, we moeten nog een stickervel maken. Bart kiest een blauw vel en ik teken de rondjes, volgende keer kun je zelf de cijfers erbij zetten. Wat wil je nu gaan doen? "we kunnen nu wel de bloem vouwen". Goed idee, we pakken de spullen en Bart gaat vouwen/knippen/plakken. Daarna niet ik de delen aan elkaar. Na een kwartier klaar, 't is bijna tijd dus nu eerst even de treinbaan opruimen Bart. Hmmm, tegenvaller maar hij begint er toch maar aan. Op een gegeven moment moet hij de rails in de doos passen maar heeft daar geen zin in: "lukt niet" en boos smijt hij de rails door de kamer. Ik geef hem een uitbrander: niet gooien!! kom maar hier met de doos dan zal ik je zeggen hoe je het doen moet. Met forse tegenzin pakt Bart de doos en de rest van de rails, durft geen nee te zeggen. Ik wijs hoe de boel in elkaar past, "past niet", jawel, rustig doen, niet zo wild. Gelukt, "deksel kan toch niet dicht", jawel hoor, kijk maar.

 

Dan is het tijd, snoepje pakken en naar de auto. Onderweg is Bart stil, geeuwt af en toe. Bij de laatste rotonde: "in deze straat is een vervoersverbod voor dieren . . ik zag het bord . . . . ja door vogelgriep . . dat heeft papa verteld". Verder blijft het stil, af en toe een grote geeuw. We zijn thuis.