20161208 - Dagboek Omadien

Donderdag 8 december 2016

15.15

Op het plein: "Vandaag zijn we zonder Chris", ja jammer hè?, "nee!" Op straat lopen Rohan en z'n vader voor ons uit, Bart: "ROHAN . . ROHAN!!!", ze rennen naar elkaar toe en slaan armen om elkaar heen. Dan lopen Rohan en z'n vader door: 'doei Bart, ik mis je!'. Onderweg kijkt Bart rustig naar buiten, was het leuk vandaag? "ja", overblijven ook? "ja", vertelt verder niets. Ik laat hem rustig bijkomen.

15.40

Thuis. "Oma mag ik op de tablet?", wil je niet eerst wat drinken?, "nee hoor hoeft niet". Bart speelt, zo heeft hij een tijdje zelf de controle. Na een ½ uurtje tablet uit, wil je nu wat drinken? "Nee hoor, ik ga in mijn boek werken". Hij begint heel geconcentreerd met de schrijfoefeningen, ik geef aanwijzingen: bovenaan beginnen met de letter, langzaam, goed kijken. Sommige overtrekletters oefenen we eerst samen zodat hij de schrijfbeweging kan voelen, dan zelf letters schrijven Gaat een stuk beter dan gister, veel minder beverig, minder uitschieters. Zelfde met inkleuren: langzaam kleuren, eerst langs de lijntjes. Ik geef hem een hoop complimentjes, knap hoor Bart! Hij glundert, ziet zelf ook dat het veel beter gaat wanneer hij langzamer schrijft en met kleinere bewegingen kleurt. Ondertussen zoek ik een cd om op te zetten, Bart: "nu kunnen we wel kerstliedjes doen", zal ik die opzetten? "ja graag . . . dat is engels", ik zal aan papa vragen of hij wat kan kopiëren. Na een klein ½ uurtje en 2 geplakte stickers krijgt hij weer uitschieters bij het inkleuren, wordt je hand niet te moe?, wil je niet wat anders gaan doen? "nee hoor". Bart houdt stug vol totdat: "mijn hand gaat een beetje pijn doen". Dan moet je nu stoppen, "ja, ik doe mijn potlood tussen deze bladzijden dan weet ik de volgende keer waar ik gebleven ben". Wat wil je nu nog even gaan doen? "Oma kan je me voorlezen?", hij kiest het tip-boek over kerst. Kruipt naast me op de bank, doet schoenen uit en trekt knieën op. Boek uit en tijd om schoenen weer aan te doen, sticker te plakken en een snoepje uit te zoeken.

17.00

Onderweg zit hij eerst stilletjes naar buiten te kijken. Bij de kerstboomstal: "hoe oud is de kunstboom", heb ik vorig jaar gekocht. "Ik heb vorig jaar een nieuwe slee gekocht . . die moet je in elkaar zetten . . je kunt hem inklappen". Dan begint hij zachtjes te zingen: "djingel bell, djingel bell, djingel ol de wee, o wat fan it is toe raid in e wannes open slee-ee" met een prachtig rollende engelse r. Blijft zingen tot het woonerf waar het begint te regenen, bah het regent weer, "maar we zijn niet van suiker", nee en we zitten hoog en droog in de auto, "en de auto is ook niet van suiker". We zijn thuis.