20161124 - Dagboek Omadien

Donderdag 24 november 2016

15.15

"Ik heb nieuwe handschoenen . . van sinterklaas gekregen . . met een touwtje eraan . . . de vorige was ik kwijt . .  Chris heeft ze ook . . met andere kleurtjes". In de auto zit Bart eerst een beetje te neuriën, dan: "ik zie een zonnepaneel staan . . waarom?", ik heb het niet gezien maar zonnepanelen zijn goedkoper dan stroom via kabels, "sommige mensen hebben zonnepanelen op hun dak". Bart neuriet verder sinterklaasliedjes, dan weer een ingeving: "appeltjes van oranje zijn mandarijnen . . maar Amsterdam ligt toch niet in Spanje? . . . in Spanje zijn geen kinderen . . Sinterklaas was ook in de haagse siemens, in het theater . . hij kwam pas veel later . . ja was leuk . . ", verder neuriën, af en toe geeuwen.

15.35

Thuis. Bart wil geen drinken alleen koekjes. Eten op de bank en kletsen: "we hebben 3X buiten gespeeld . . ja ook onder het overblijven . . nee niet met Hanna, ze zei: nee dat kan niet . . toen met Rohan, maar die gaf mij een hele harde duw tegen mijn arm dat deed zeer . . (heb je nog gewerkt?) . ja we moesten een dak knippen en plakken". Verder weet hij niks: "mag ik op de tablet? . . . . ik start hem wel . . dat kan ik . . even kijken of hij al gescand is . .". Bart speelt.

16.20

Gaat met de knikkerbaan spelen: "ik ga proberen hem in de 50 te krijgen". De sint-cd staat op en Bart zingt af en toe mee: "zie ginds komt de stoomboot . ." en andere liedjes, beetje vals maar wel vol overgave. Na een kwartiertje: "ik ga dakboarden . . als jij het gaat opschrijven". Ik krijg de scorelijst in m'n handen gedrukt en Bart zegt z'n scores: "100 - 110 - 180". Ineens wil hij niet verder, de onrust sluipt er weer in. Even rekenen met het telraam, ook al gauw gezien, zoeken in z'n kast, vindt niks om te doen, dan maar sap halen en opdrinken. Pakt z'n meccano, speelt er even mee en zingt ondertussen mee met de cd. Ook al weer gezien, pakt dan z'n tekening van gisteren en kleurt hem verder in. Rust.

16.55

Tijd Bart, "nu al? volgende week ga ik hem afmaken". Sticker plakken, snoepje kiezen en naar de auto. Onderweg krijgt hij een hoestbui: "als ik hoest dan krijg ik pijn in mijn keel . . dat is het ergste". Zingt weer zachtjes voor zich uit, ineens: "sommige stoomlocomotieven hebben een voor- en een achterkant . . en 2 vuurkisten . . en 2 stokers . . en 2 machinisten . . sommige hebben een kolenwagen . . . dan kunnen ze de kolen delen met andere locs". We zijn thuis.