20160609 - Dagboek Omadien

Donderdag 9 juni 2016

15.15

Op het drukke schoolplein wordt Bart bijna omver gelopen door een bovenbouwer, gelukkig zegt die gelijk sorry. 'Dag Bart', "dag Sophie", in de auto: "met de voorrem staat je voorwiel stil en je achterwiel draait nog . . dat is gevaarlijk met een eenwieler . . . dan kun je vallen . . . . dat vliegtuig heeft 2 motoren . . . die eenwieler draait . . ." nee da's een gewone fiets die uit de achterbak steekt,  "kan hij toch vastzetten aan de koppelstang . . . bij papa draaien de wielen ook niet . . . ik heb hartstikke dorst . . "

Dan is de brug dicht en een lesauto doet ook nog een paar keer tevergeefs de hellingproef, dorst moet even wachten, ik mopper, wat een pech.

15.35

Thuis, gauw sap en koekjes, beetje babbelen. Heb je nog buiten gespeeld? "ja 2 X . . met Rohan en aan het einde met Dominique . . . het halve einde en het einde (heb je al een vaderdag cadeau gemaakt?) ja . . . weet ik even niet meer . . ja ook uit de kasten . . . . weet ik niet meer . . . . vanavond gaan we bij omanettie en opapeer pannekoeken eten . . . oma mag ik de tablet?". Bart heeft duidelijk geen zin om verder over school te praten, ik vraag verder niet.

Bart speelt een ½ uur op de tablet, even bijkomen van die soms lastige en ingewikkelde buitenwereld. Tablet uit: "oma mag ik een ijsje?" Kiest een perenijsje, opsmikkelen en een beetje babbelen.

16.25

We gaan de tuin in, Bart is heel druk met onkruid trekken en aanharken, "kijk met wortels . . het zit heel vast . . is dit ook zevenblad? . . . is dit ook onkruid? . . . ik trok zo hard dat ik omviel . . ik zal dit even op de stoep harken . . . ik pak even mijn schaar. . . ik gebruik dit (tentharing) even als zwaard dan kan ik het afhakken". Bart geniet.

16.55

Tijd om naar binnen te gaan Bart, "maar ik ben nog bezig met uittrekken", t is echt tijd en je moet ook nog een snoepje uitzoeken, "oké ik kom".

Onderweg sabbelt Bart eerst een tijd op z'n snoepje en blijft het een stil. Dan: "je ene voet moet altijd op het gaspedaal behalve als je remt". Na deze wijsheid zijn we thuis.