Donderdag 18 februari 2016
15.15
Hé waar is je rugzak? "Oh,
vergeten" en Bart rent weer naar binnen. Duurt een tijdje voor
hij weer naar buiten komt, ik sta te kleumen in de koude wind en de
regen: "ik heb gelijk de laatste spullen opgeruimd . . . ja was
leuk . . . maar niemand wilde met mij spelen . . alleen Lisa even
(?) weet ik niet (?) toen ging ik een beetje rondlopen . . .
Sophie was ziek . . . ik heb nog 5 krijtsteentjes in mijn jaszak . .
". In de auto is het een tijd stil, heb je nog gewerkt? "ja
we moesten appeltjes tekenen . . . maar dat kon ik niet . . ik heb
rondjes getekend . . zonder steeltje . . dat vond de juf ook goed .
. . . we moesten goed tellen . . . "
15.35
Thuis eerst yogho/koekje en een beetje
kletsen, "oma snottebel", neus zit dicht. Dan ziet hij het
nieuwe kleipotje staan, zet yogho neer: "wat is dat?", Bart
gaat kleien, niet zo erg geïnteresseerd in de vormpjes maar vooral
in de mesjes, kijkt wat hij daar allemaal mee kan doen. Na 20 min.
yogho op en nog een koekje en bekijkt dan alle andere spullen die tR
heeft gekocht, wil dan verven. Ik laat hem eerst lijnen trekken met
een lineaal, daarna inverven. Is geconcentreerd bezig en kletst niet.
Om 10 voor 5 is het kunstwerk af, "oma mag ik een filmpje
kijken?", nee lief daar is geen tijd meer voor, je gaat zo naar
huis. Kiest dan "spelletje" en probeert de nieuwe
thomasrace uit.
17.00
Naar huis. eerst zit Bart wat te
geeuwen, is moe, maar al gauw ziet hij iets interessants en dat moet
verteld worden: "hier hebben ze nieuwe putten gemaakt . . . die
zullen het wel goed doen . . . ze hebben hard gewerkt . . . ook diep
aan het graven maar je ziet geen mollen", nee die houden niet
van dit zand want er zitten geen wurmen in, "wormen", ja,
"je hebt ook regenwormen", ja en ringwormen, "en
springwormen . . . Lifty was omgevallen . . hij was geschrokken . .
bomen langs de weg die waren niet omgevallen . . . Spud kon hem niet
optillen dat was te zwaar . . . toen ging hij Bob om raad vragen . .
die heeft de bomen geplant . . toen was de klus geklaard . . ".
Dan zijn we thuis.