20150604 - Dagboek Omadien

Donderdag 4 juni 2015

12.00

"Kijk oma, ik heb met stoepkrijt getekend, hier . en hier . . met blauw . en roze . . mijn hand is blauw". De tegels op het schoolplein staan vol krijtstrepen. In de auto: "ik kan een pen en stift nu goed vasthouden . . heb ik van mama geleerd . . (?) . nee Dirk deed vandaag niet vervelend . . gister wel, hij deed mij pijn . . ( hè vervelend, waar deed hij je pijn?) op school . . (ja, maar waar deed hij je pijn? in je arm?) in mijn buik . . hij duwde in mijn buik en dat deed pijn . . als je het nog een keer doet, ga ik naar de juf zei ik". Goed zo!

Thuis direct eten, af en toe slaakt Bart een indianenkreet, ik doe of ik niets hoor. Even tafel afruimen en dan is het alweer tijd om naar school te gaan. Bart geeft juf en hand, gaat op z'n stoel zitten tussen 2 meisjes in en begint te babbelen.

15.15

Onderweg naar huis: "ik heb met Roan gespeeld . . er zijn 2 Roans, 1 met een wuh en 1 zonder wuh . . deze roan is zonder wuh . . hij is pas op school . . is na mij gekomen . . zit er pas 4 weken . . kort hè? . . . dat is een fietspad, dat is voor fietsen en ook voor steppen . . daar heb ik gestept . op mijn au - to - ped . . met 2 wielen". Bart geeuwt af en toe.

Thuis koekjes en diksap op het balkon, Bart sleept eerst z'n tafel en stoel naar buiten. Even babbelen: "we gingen ijsjes verkopen . . niet met een fiets want de ijsjes vallen van de fiets af . . van Dirk mochten we een dekentje . . van Sep niet . . de juf zei: allebei een dekentje". Dan in de tuin gras knippen, Bart gooit het gras in de teil en daarna in de groene bak, dan gaat hij dode takken uit de struik halen en gluurt door de heg naar de buren. Nog even de mat schoonspuiten en dan hoort hij Senne thuis komen. Gaat op het tuinhek staan: "Senne, Senne, kom je spelen?", dan komt hij teleurgesteld terug: "Senne's zusje is jarig, ze komt niet", dan gaan we maar naar binnen. Ik moet ook de tijd in de gaten houden want ik moet de auto naar de garage brengen. Bart gaat nog even skippiën en steppen, wordt weer wat stuiterig, loopt via keuken naar het balkon, knalt de deur dicht, zachtjes met de deur Bart! doet het nog een keer en komt weer terug. Ik kijk streng: ik wil niet dat je met de deur knalt Bart, dat vind ik heel vervelend, "maar het was niet zo hard, tik-tik-boem", het was keihard en het was een heel harde BOEM!!! Straks vallen de muren om en dan heb ik geen huis meer en dan moet ik buiten slapen en dan ga ik huilen. Bart kijkt me een beetje geschrokken aan, ziet dat ik het niet echt meen en begint een beetje te lachen, leunt tegen me aan, hoofd op m'n schouder. Dan praten we een beetje over school: ja hij vindt het leuk, maar ook een beetje moeilijk, begint bijna te huilen, hij is nu een heel klein hoopje mens. Ik praat zachtjes: je moet altijd even wennen bij iets nieuws, op de beestenboel was je de oudste en nu ben je 1 van de jongste kindjes, "jaaa", logisch dat dat lastig is, dat gaat vanzelf over, na de zomervakantie komen er weer nieuwe kindjes en dan ben jij al gewend en hoor je ook bij de oudere kindjes, en dan kun je de nieuwe kindjes leren hoe het gaat op school, "jaaa" zucht Bart, "een heleboel kindjes zijn al vijf". Wat vind je het moeilijkst? 'een grote puzzel maken . . dan moet je eerst de randjes doen . . en dan de stukjes in het midden . .". Na 5 min. is baas weer bijgetankt: "kijk oma, Frodo zit weer te poepen in het gras!" Nog even babbelen en dan naar de auto.

17.00

Onderweg naar huis zit Bart weer te geeuwen, praat een beetje in zichzelf. Moe!