20150114 - Dagboek Omadien

Woensdag 14 januari 2015

12.40

Eerst Tip de Muis en Bibbeltje kijken dan met koekjes en sap even babbelen op de bank. "Komt bruine beer nog?", nee misschien in het voorjaar weer, "jammer dat bruine beer er niet is, ik vind bruine beer leuk". Na een half uurtje gaat baas timmeren en kletst ondertussen aan 1 stuk door.

13.50

Even op buienradar kijken, Bart kijkt mee en vraagt dan wat de blauwe streepjes zijn. We gaan naar google maps en ik wijs de rivieren en kanalen aan, zo komen we ook bij de Vliet en bij de sloot achter z'n eigen huis. Dan bekijken we nog even street view en tot mijn grote verbazing staan daar papa en Bart op voor hun huis! Bart vindt het heel vanzelfsprekend: "ja want dat is papa-mama's huis". Daarna priegel ik nog even het meccano-motortje in elkaar maar dat is niet echt een succes, Bart timmert liever door en gaat dan even kleien.

15.25

Droog, tijd om naar het kruidvat te gaan, "kijk oma, ik heb zelf m'n jas dicht gedaan!"

Goed zo!!!! Onderweg weer kletsen: "Scramble zei: GEEF HEM VAN KATOEN!! . . . mijn papa is een held, dat liedje heb ik al een tijd niet gehoord . . . GEEF DIE AUTO VAN KATOEN, wij willen er langs!! . . . GEEF DIE POSTBODEMENEER VAN KATOEN, wij willen erlangs . . . GEEF DIE FIETSERS VAN KATOEN . . wij willen erlangs!!". Na een luidruchtig ritje lopen we even door de winkels om te kijken of er nog speelgoed in de uitverkoop is, Bart vindt alle auto's mooi, verder is er weinig leuks. Alleen in de Hema zie ik ineens een prikblok, dat is leuk Bart, dat zoek ik al een paar maanden. Bart kijkt twijfelachtig, dat is echt schoolwerk, dan kun je dat vast oefenen voor je naar school gaat. Nu trekt Bart een pruillip, vindt het niks totdat ik zeg: en thuis moeten we dat heel goed opbergen zodat Liu er niet bij kan. Nu is Bart geïnteresseerd! "Mag Liu daar niet aankomen?", nee-nee, absoluut niet, veel te gevaarlijk! (pedagogisch misschien niet verantwoord maar het werkt feilloos) en Bart draagt nu apetrots z'n prikblok naar de kassa. Daar staat een lange rij en Bart doet tijdens het wachten allerlei suggesties voor veilige opbergplekken. Eindelijk zijn we aan de beurt en Bart barst los tegen de kassière: "dit prikblok moet ik goed opruimen want Liu mag er nog niet mee spelen want het is echt schoolwerk en Liu is nog te klein en dan is het gevaarlijk en . . . . ". Jaja zegt de mevrouw en luistert eigenlijk niet, heeft het te druk. Bart kijkt haar even aan, pakt dan het zakje van de toonbank, "daag". Naar de auto: "mijn prikblok leg ik even hier naast mijn stoel".

16.25

Thuis direct prikblok uitpakken, ik leg uit wat de bedoeling is en Bart gaat aan de slag. Eerst nog een beetje onhandig, maar al gauw weet hij de prikpen feilloos te hanteren. Fijne motoriek werkt prima wanneer hij zo geconcentreerd bezig is. Hij kletst zelfs niet meer onder het prikken! Alleen af en toe houdt hij z'n werk omhoog: "kijk-es oma hoe ver ik al ben!". Ik prijs hem uitbundig en zeg dat ik erg verbaasd ben dat hij het al zo goed kan, heb je dit echt nog nooit eerder gedaan? "Nee nog nooit en nou heb ik het van jou geleerd", nee hoor, ik heb alleen maar gezegd hoe het moest en toen heb je het zelf geleerd, heeeeel knap!!! Bart prikt verder tot het tijd is, we bergen het blok goed op: "morgen ga ik er direct weer mee aan de slag".

17.00

Naar de auto nadat we samen nog even de kerstboom naar de weg hebben gesjouwd.