20141217 - Dagboek Omadien

Woensdag 17 december 2014

12.40

Vandaag gaan we de kerstboom optuigen. Bart begint met het inspecteren van de kerstspullen, eerst de kerststal: "dat is de timmermen . . . 3 wijze mannen . . babietje, die heet Jezus . . . . kameel . . . de timmerman heet Jozef . . en dat is de moeder . . Maria . . er zijn geen herders . . ". Voordat we de kerstboom rechtop zetten eerst maar even bijtanken, dus spongebobkoekjes en sap: "ik wil mikkie kijken", hoe vraag je dat? "ik wil mikkie kijken", nee hoor zo vraag je dat niet, "mag ik mikkie kijken astublieft?", tuurlijk.

13.30

Kerstboom in de standaard worstelen, Bart houdt de boom omhoog en geeft aanwijzingen, er moeten nog wat takken af maar eindelijk staat het ding klemvast en gaat baas stofzuigen terwijl ik de lampjes doe.

14.15

Even pauze, weer met koekjes ("ik heb honger") en sap terwijl Bart bibbeltje kijkt. Dan slingers en de ballen in de boom, pats! de eerste die Bart wil ophangen valt stuk. Baas is helemaal aangeslagen, geeft niks hoor, kijk-es hoeveel ballen we nog hebben, ga maar verder. Maar Bart wil niet: "nee doe jij maar", dan doe jij deze, die kunnen niet stukvallen, kijk maar, en ik laat zo'n bal op de grond stuiteren. Dan is Bart gerustgesteld en hangt heel secuur z'n ballen in de boom.

15.10

Hèhè, klaar. Bart gaat een tijd spelen met mozaiek en heel geconcentreerd cijfers oefenen met de locodoos. Ineens heeft hij een ingeving: "er moeten nog kerstkransjes in de boom", o ja, helemaal vergeten, ik pak gauw het zakje uit de kast. "Moeten we eerst even kijken of ze nog goed zijn", dus we knabbelen samen een kransje, "ja lekker, ik moet ook kijken of de tweede ook nog goed is", niks hoor, eerst ophangen. Klaar, "voor alle zekerheid nog 1 proeven", vooruit dan maar. Daarna verder spelen met lego. Af en toe neemt hij een aanloop en springt op de bank om me een klemvaste knuffel te geven, gekke goser.

16.30

"Ik zoek nog zo'n grijpertje . . dan kan ik een hakselaar maken", die heb ik niet, we gaan wel even googelen of er zoiets te krijgen is. We komen uit bij speelgoedhakselaars en Bart vindt ze allemaal even mooi: "moet je even kopen oma", nu niet, zo'n grote geef ik voor je verjaardag, ok? "jaaa leuk". Dan is het ineens 5 uur en tijd, ik ga je naar huis brengen baas, "maar ik moet mijn letterpuzzel nog maken", dat kan nog wel even, die puzzel heb je zo gemaakt. In recordtijd heeft Bart de puzzel klaar en dan gaan we naar de auto en naar huis.