20140409 - Dagboek Omadien

Woensdag 9 arpil 2014

11.25
Maurits vertelt dat de zeesterren nog even aan het wandelen zijn en er zo aankomen. Ik ga buiten op een bankje in de zon zitten wachten. Na een paar minuten hoor ik achter me op straat: "OMA!! OMA!'' Peuters komen aan in bolderkarren en rijden het hek door: "ik zit in bokkar, wij hebbe boodschapjes gedaan bij de jumbo . .  en . en . speeltuin", Bart is gelijk losgebarsten. Spullen pakken en naar de auto, Bart wil over het gras lopen, kijk uit voor de brandnetels, die prikken! Onderweg in de auto: "Warts oma is ziek", oh, is ze verkouden? "nee ziek . . is sevalle", o jé, heeft ze pijn? "is naa ziekenhuis . . . . . BUS, is orranje met grroen . . .  zandhoop, zie je dat? zijn strraat aan het maken". Voor ons rijdt een trekker: "is een kleintje, gaat zelfde kant op, whom?" misschien heeft-ie een klus, "whom heeft-ie een klus?" misschien moet-ie ergens een gat graven, "whom?" weet ik niet, "whom weet jij niet?" ik weet niet alles.
We zijn thuis, Bart rent de tuin in, kom je binnen? "Nee, ik wil een bloemetje plukken", komt dan toch maar naar de trap en dumpt vervolgens het madeliefje op het aanrecht. Op de bank MM kijken naar 'goofbot', baasje wordt weer wat rustiger en het fenomeen 'robot' wordt uitgebreid besproken. Dan eten, begint in de keuken al te schransen. In de kamer rest opeten, wel met 1000-woorden-boekje want Bart is weer schopperig. Dan: "ik wil op balkon met nieuwe waterpistool", nog even dan en ik ga opruimen. Na 10 min.: kom je tanden poetsen? "nee ik wil niet, ik wil niet komen!!", kom nou maar, het is echt tijd, "ik wil niet komen!!", Bart zet een huilstem op en parkeert zichzelf op de deurmat, "ik wil niet komen". Ineens wordt de knop omgedraaid: "doet dat spinnetje daa?" die zit daar gewoon, kom je? Baasje stapt op de stoof bij het aanrecht en veegt met een groezelig handje een traantje weg. Kijk nou, een zwarte veeg op je toet, "ik wou niet komen", precies en nou gaan we tanden poetsen. In de kamer: kom je even een schone luier aan doen? "NEE ik wil niet!", daar gaan we weer. Wilt u alstublieft even komen liggen meneer Bart? Ik sta te wachten. Hij kijkt me peilend aan, geeft dan een grote grijns en gaat liggen. Klaar, kom maar even staan, even je broek ophijsen. Bart blijft liggen, wat je wilt baas, dan ga ik even opruimen. Als ik terugkom uit de keuken ligt meneertje nog op de bank, ik ga in de stoel even wat in m'n agenda schrijven. Dan komt hij van de bank af, schuifelt met z'n broek op z'n enkels naar me toe en leunt tegen me aan. Wat is er Bart? hij zegt zachtjes: "ik kom broek ophijse", da's heel verstandig want anders loopt het zo moeilijk hè? Ga nu maar even pop en hond pakken, hij zoekt weer de confrontatie want hij smijt nu de rugzak naar me toe. Niet gooien Bart! Hij doet net of hij me niet hoort en loopt naar de boekenkast, wijst naar een klosje gouddraad: "whom ligt die wol daa?", ik kijk hem aan, "whom ligt dese bolletje wol daa?", ik geef je pas antwoord als je gewoon je pop en hond pakt, "whom ligt die bolletje wol daa?", ik kijk en zeg niks, "whom ligt die bolletje wol daa?", ik kijk, dan moet hij een beetje lachen en pakt z'n knuffels. Goed zo, die wol is voor de jurk van Liu, en dan gaan we samen naar boven. Boven zonder problemen het standaardritueel, ik hoor nog een paar keer het muziekje.

13.30
Stil.

13.50
Ik hoor af en toe gebonk, stukje onrust slaapt nog niet. Na 10 min. gaat ineens het muziekje aan en ik ga naar boven. Bart zit rechtop in z'n bed bovenop z'n dekbed. Eerst even slapen mannetje, dan mag je eruit, "ik wil onder de deken". Ik dek hem toe, doe muziekje aan en daarna blijft het stil.

16.10
Ja dat dacht ik wel, nog diep in slaap. Rustig wakker maken en aankleden. Beneden op de bank even bijkomen en een beetje kletsen over het wielrennen op de tv. Na 20 min. drinkt hij een beetje chocomel en eet een koekje. Er is nu geen tijd meer om naar het park te gaan, "we kunne wel naa buite" stelt Bart voor, goed idee, gaan we gelijk even mijn containers zoeken (die zijn door de buren weer eens ergens achter neergezet). 1 container vinden we, de groene blijft zoek. We gaan de tuin maar in en Bart gaat spelen. Als de buurman langs loopt, vraag ik hem naar de groene bak, hij gaat ook zoeken maar het ding blijft onvindbaar en zijn personeel dat de containers altijd verzamelt, is al weg. Ter compensatie krijg ik een oude bak zonder deksel, Bart heeft alles nauwgezet gevolgd: "ben je nou blij oma?", nou! "is zonde deksel, ben je blij?", ja hoor, "ben je echt blij?". Bart vindt het duidelijk twijfelachtig dat je met een kapotte bak blij kunt zijn, drinkt nog wat chocomel, eet koekjes en speelt verder met zandbak, glijbaan en waterpistool.

17.25
Papa is er en Bart begint direct een relaas over de "bak zonde deksel". Nog even in de tuin zitten kletsen.

17.50
Naar huis.