20121206 - Dagboek Omadien

Donderdag 6 december 2012

8.45
Kletsen zodra hij binnenkomt: "koek pakke, soeke". Maakt alle keukenkasten open alsof hij niet meer weet waar de koek staat, Mama en ik staan verbaasd te kijken naar dat toneelstukje. Mama gaat werken en Bart eet in de kamer zijn koek. "Bart sijve, penne pakke la", haalt koker uit het bureau (weet dat wel feilloos te vinden!) en loopt naar z'n tafel en eist: "Mikke nuis", ik doe de tv aan en Bart kijkt. Staat dan ineens stokstijf stil, wat doe je? "Poepe", pff ja da's te ruiken, gauw verschonen. "Mikke nuis kijke", pakt dan nog gauw een koek en gaat zitten kijken. Af en toe "koek hale, dinke" en even naast me op de bank zitten.
Mikke nuis afgelopen, Bart gaat even naar de keuken om de kasten leeg te halen, "oma bofe". Als de kasten leeg zijn, loopt Bart weer terug naar de kamer om de inhoud van z'n rugzak te bekijken: "pop hond kijke, bofe benge, (nee strakjes), ophuime", en Bart dumpt ze op de tafel. Naar de theetafel, direct de sleutelhanger uit de theepot pakken: "huis", naar de keukendeur om te proberen, "pas niet" en terug naar de theetafel, potjes en lepels organiseren.

9.50
Bart komt even voor me staan en commandeert: "siek uit, sinnekaas!" Nee kan niet, Sinterklaas is weg, naar spanje, "panje", precies. "Bart sijve", en pakt z'n krijtjes. De meeste zijn inmiddels gebroken dus ik pak de doos met alle krijtjes, Bart probeert er een paar en krast even op papier. Komt dan naast me zitten om koek te knabbelen en sap te drinken, kijkt peinzend naar buiten. Da's sneeuw, kom maar op je auto naar de keuken, gaan we wat pakken. Bart bestijgt z'n loopauto en rijdt naar de keuken, ik doe wat sneeuw van het balkon in een bakje, "Bart buite", nee jij blijft binnen, hier is je sneeuw, ga maar kijken. Terug naar de kamer: "koud, kouwe hanne, nat", en port dan met een lepel in het bakje, raar spul. Gaat dan wat boekjes lezen en bekijkt weer het bakje sneeuw, het is nu bijna water. Bart kijkt en kijkt.

10.30
Ik ga m'n ontbijt maken, Bart komt achter me aan met z'n dierenboek en leest voor: "iek, vinne, kokkediw, pinnin, sang, wâfis, leeuw", terug naar de kamer: "oma boteham, kaas op (nee da's pindakaas), pinnekaas, (proeven?) mmmm, oma ete, pussies, oma pille ete, boteham op". Komt tegen me aan zitten op de bank, wordt een beetje moe, ik kijk even in de tv gids, "Bart lese, Bart lettes kijke, efe dinke". Dan loopt hij naar het raam en kijkt een tijdje naar buiten, smeltende sneeuw valt in druppels over het raam: de sneeuw smelt, zie je wel? het wordt weer water net als in het bakje. Bart loopt even naar z'n tafel om in het bakje te kijken en komt dan een hele tijd op schoot zitten, geeuwt en is duidelijk moe. Kijkt nog steeds naar buiten: "gavesien seppe", nee nu niet, graafmachien staat stil.

11.10
Je moet toch nog even wakker blijven mannetje, dus we gaan naar de keuken, de ovenla uitruimen en schoonmaken. Bart leeft op en poetst mee. Ik krijg een idee van de spullen uit de la (na het succes van z'n sinterklaas-keuken succes) en maak een geïmproviseerd gasstel, nog wat pannetjes zoeken, deksels erbij, pollepels ook gevonden en Bart gaat aan de slag. Wil je er zout bij? "ja!", ik pak wat lege potjes en doe er rijst in, rammelt lekker. Nog wat macaroni, vermicelli en kattebrokjes in de pannetjes, en "Bart koke". Na een tijdje loopt hij naar de kast en commandeert: "meer pasta". Nog een nestje tagliatelle dan, "meer pasta!", nee Bart dit is genoeg, moet nu eerst koken. "Pasta in, dekse op, anne dekse op, Bart koke, loele". Dan ruik ik een bekend walmpje, heb je poepiebroek? Nee niks te zien, hmm, darmpjes zijn wel ergens mee bezig. "Bart sitte", ik haal een stoof uit de kamer en Bart kookt zittend verder.

12.00
Boterham smeren, "Bart op, Bart kijke", ik zet de stoof bij het aanrecht; Bart staat smakkend te kijken naar wat ik uitspook. In z'n stoel wil hij vervolgens niet eten, ik negeer hem, kijk naar buiten en vertel wat er allemaal voorbij komt. Met tussenpozen prikt Bart nu hapjes naar binnen en drinkt een paar slokjes fruitmelk. Na 1½ boterham wil hij geen hap en slok meer, dus schone luier. Eigenlijk niet nodig want die is nog kurkdroog, Bart geeft een paar huiltjes. Naar boven, bij pyama aandoen weer een paar huiltjes, maar gaat daarna lekker liggen, muziekje aan: "oma ophuime". In de badkamer hoor ik hem roepen: "oma, oma, beer sond, ophape". Dan is het na 2 min. stil.

14.15: hoesten -stil. 15.15: hoesten, kwartier lang, dan weer stil.

15.45
Kletsen, weer stil. Na kwartier ga ik kijken, Bart hoorde me blijkbaar aankomen want hij staat lachend in z'n bed te wachten. Aankleden en op de vensterbank staand even "gavesien kijke, kippe, lamp aan". Naar beneden, in de kamer: "Bart koke", pannen staan inmiddels op de theetafel. Kom we gaan toet eten, "nee, Bart koke, panne mee". Ik zet de hele kookhandel op het blad van z'n stoel, "Bart loele, pussies" en we beginnen aan de yoghurt- en fruithap. Halverwege: "nee", ook goed en ik doe het deksel weer op de fruithap. Luid protest, je wilt toch niet happen? "Bart hap", vooruit nog 1 keer dan en de toet gaat op, fruithap ½. Wil je nog sap drinken? "Nee", prachtig woord vindt hij dat. Verder spelen met krijtjes, hij pakt een witte: "Bart sijve, doeteniet". Nee zijn wit, die kun je niet zien, hier is een andere, rood. Nu is Bart boos, gaat bij het raam staan en kijkt me fronsend vanonder z'n wenkbrauwen aan en steekt z'n onderlip naar voren. Ik schiet in de lach, maar durf er geen foto van te maken, dan negeer ik het en doe alsof ik druk aan het schrijven ben. Na 2 min.: "anne pakke, Bart sijve" en begint op mijn papier te krassen. "Penne pakke, sijve", nu op z'n eigen papier.

16.45
Schone luier, niet erg nat. Ik ga in de keuken mijn handen te wassen, Bart komt achter me aan en kondigt in de deuropening aan: "Bart poepe". Nee toch, "Jaaaaa, Bart poepe". Weer een schone luier potverdikkie, "pottedikke". Dan gaan we z'n spullen inpakken, ik ga Bart naar huis brengen want papa heeft gebeld dat hij ziek is.

17.00
Naar de auto, buggy laat ik even in de tuin, die pik ik zo wel op. "Bugge mee, bugge mee!" Jaja, dat komt zo. Onderweg rijden we langs Hoogvliet: "hinkel", ja da's een winkel, goed gezien, "pussies" zegt Bart in z'n troon schuin achter me. We rijden verder: "donke buite, lampe aan" en dan zijn we thuis.
Bart heeft de macht van het woord ontdekt, met name van dat ene woordje!