20120126 - Dagboek Omadien

Donderdag 26 januari 2012

8.30
Bart is weer z'n oude zelf: speelt, kruipt, zit op z'n knieën, staat waar hij kan, snoeptrommels op de grond, lacht, kletst en puft.

9.20
Klimt steeds weer tegen mijn benen op, dus op schoot en knuffelen.

9.30
Hoogste tijd voor een dutje. Even naar de keuken om te drinken, slobber-slobber-smak en dan voor het raam. Bart grijnst en kijkt lodderig naar buiten. Omdat hij door het gaasje naar me blijft grijnzen terwijl ik de buggy heen en weer rijd, zet ik hem stil en ga uit het zicht. Na 1 minuut in slaap. En blijft maar slapen, droomt nauwelijks.

11.15
Tja nu wordt het toch wel tijd voor je papfles. Ik probeer hem wakker te maken: aai over z'n wang en roep zachtjes - geen reactie - ik pak z'n handje en roep - diepe zucht - pak z'n voetje en roep - ogen open, nog een zucht en weg istie weer. Nou ja!

12.30
Beweging! Handje krabbelt aan de bekleding en Bart kijkt me glazig aan. Langzaam wordt hij helemaal wakker en grijnst. Gauw naar de keuken fles maken, Bart wacht geduldig, maar schrokt daarna wel, dus even pauzes inlassen. Daarna spelen op schoot: staan, kruipen, vallen en kraaien als ik gekke bekken trek. We hebben lol!

12.00
Weer spelen op het kleed, maar de fles moet ook schoongemaakt dus ik vraag Bart of hij meegaat naar de keuken, is wel zo gezellig i.p.v. in de box geparkeerd worden. En ja hoor, Bart wil wel. We gaan op weg: ik loop steeds een paar meter verder en Bart komt me achterna gekropen. In de deuropening twijfelt hij toch nog even: links of rechts? Als ik hem roep slaat hij toch maar linksaf richting keuken. Daar ga ik schoonmaken, Bart kruipt achter me langs naar "het glimmende ding" en wil daarmee gaan hannesen (= omgooien). Lijkt me geen goed idee, Bart onder de smurrie uit de pedaalemmer, dus doe ik hem voor hoe het katteluik werkt. AHA, NOW YOU'RE TALKING !!! Schot in de roos, ik kan rustig opruimen en een boterham eten terwijl Bart zich wijdt aan het onderzoek en de werking van het bewuste luik: openduwen, handje naar buiten, hé dat voelt anders, handje terug, luik gaat heen en weer en staat stil, nog een keer en nog een keer - een bijzondere ruimtelijke ervaring. Dan wordt het tijd om terug te gaan naar de kamer. Met moeite krijg ik Bart weg bij z'n onderzoek en we gaan weer op weg.

12.35
We zijn weer in de kamer, tijd voor een schone luier; ik probeer ook z'n neus schoon te maken van de groene kledders, maar "NEE AFBLIJVEN", en verder spelen. Af en toe even op schoot, ondersteboven hangen en vrij worstelen. Ik zet de kinderliedjes op.

13.00
In de box, even rust en Bart gaat staan. We oefenen het "weer gaan zitten" en dat lukt af en toe heel goed, hoewel hij nog de neiging heeft om zich ongecontroleerd neer te laten ploffen.

13.15
Ik ga de fruithap maken in de keuken, protest uit de box, maar wanneer ik terugroep uit de keuken is de communicatie hersteld en kletsen we op afstand. In de kinderstoel lekker smikkelen en naar buiten kijken. Verder spelen, Bart ziet de buggy nog staan en spurt er natuurlijk op af. We gaan hem dus maar samen achter de bank zetten, Bart houdt zich vast aan de buggy en samen gaan we lopen. En dat gaat al een stuk beter, keurige afwisseling tussen li. en re. voet en circumductie is er vrijwel uit. Echte gevoel is er nog niet, want af en toe vergeet hij z'n voeten mee te nemen. We oefenen een paar minuten, Bart kraait en kijkt me grijnzend aan.
Verder spelen.

13.45
Bart attakeert de poef, die nu tussen de box en de stoel staat om de boekenkast te beschermen. Dat had je niet moeten doen omadien. Bart ligt met z'n bovenlijf op de poef, grijpt de boxspijlen, trekt zich op, beentjes op de stoof en daar staat hij, King Bart bovenop de poef. Hij glorieert: da's pas hoog en zelf gedaan. Z'n linkerbeen gaat nu naar beneden en dan staat hij alsnog voor de boekenkast. Geen goed idee baas, dus weer midden op het kleed. Maar Bart heeft nu de smaak te pakken, er is nog een stuk boekenkast aan de andere kant van de box, het stuk met fotoboeken, daarheen dus. Aanval wordt geopend, nee mag niet, is van omadien, ik houd mijn hand voor de boeken maar Bart houdt vol, nee is van oma, nog een keer en nog een keer tot Bart er genoeg van krijgt en gaat mopperen, dus op het kleed, ballenbaan en muziekje, grijns, grijns. Dan klimt Bart weer tegen me op, wil op schoot, knuffelen, met mijn gezicht spelen, ik maak gekke geluiden en doe happebuik, Bart schatert. Na een tijdje gaat hij rustig zitten luisteren naar de liedjes, we zingen en wiegen mee.
Tijd voor een dutje, in de buggy naast de bank, nog even wat drinken, heen en weer rijden en binnen een minuut vertrokken.

14.15
Diep in slaap.

15.45
Wordt huilend wakker, gauw naar de keuken, zodra we rijden is Bart weer tevreden. Even wat drinken en dan een boterham met roosviceesap maken en opeten in de kinderstoel voor het raam, smak-smak. Dan weer spelen, maar al na een paar minuten ruik ik een grote boodschap.

16.00
Schone luier dus, ongemerkt een flinke bolus gedeponeerd. Dan verder spelen.

16.30
Papa is er. We demonstreren nog even de tocht naar de keuken en het onderzoek van het katteluik en het lopen met de buggy. Papa gaat wat drinken en Bart probeert weer verboden fotoboeken te pakken. Nu hou ik voor het eerst z'n handje tegen i.p.v. mijn hand tegen de boeken te houden en dat maakt Bart nog gedecideerder: pakken die dingen! Oeps, fanatiek, afleiden dus. Dan nog wat spelen met papa en foto's kijken.

17.30
Naar huis.