20111027 - Dagboek Omadien

Donderdag 27 oktober 2011

8.30
Mama uitgezwaaid en even op schoot gezeten. Daarna in de box, maar Bart is niet blij, wil niet omrollen, wil niet spelen dus op schoot verder mopperen en om zich heen kijken. Begint langzaam lodderig te worden.

8.55
Papa belt, Bart was bijna vertrokken, maar is nu weer klaar wakker en volgt precies wat omadien nu aan het doen is met dat apparaat.

9.00
Bart is nu heel boos, schopt met benen en slaat met armen, we lopen wat heen en weer en Bart kalmeert. Op schoot weer razen, toch leg ik je neer baasje met hoofd op kussen, even knuffelen en zingen.

9.15
Bart slaapt, in de box verder knorren. Slaat af en toe met armen en benen maar wordt niet wakker gelukkig.

10.15
Wakker! Rolt op z'n buik, lacht, speelt, kletst en kraait en is in een opperbeste stemming.

10.45
Wordt weer mopperig. Even een schone luier en dan de fles klaarmaken. In de keuken is Bart ongeduldig en daarna drinkt hij onrustig 100 cc. Dan belt tante Dé en Bart heeft zowaar geen enkel bezwaar tegen de ingelaste pauze. Na 5 min. rest van de fles, nou vooruit omdat omadien zegt dat het goed is tegen de dorst (100), even een boertje en dan spelen op het kleed en in de box.

11.45
Bart moppert weer. We gaan even op de site van de kliniek kijken of we een foto van de nieuwe baby kunnen vinden. Noppes, nog niet bijgewerkt. Dan maar een schone romper en t-shirt, die zijn toch wel vochtig van de fles, en weer verder spelen op het kleed, terwijl ik dagboekaantekeningen maak. Bart wil meeschrijven en speelt verder onrustig met de spijlen van de box, die kun je goed vastpakken en er tegen trappen.

12.10
Bart is moe, laat z'n koppie hangen, dus op schoot. HUILEN! Weer schoppen en slaan, in gezicht en ogen wrijven en druppels kwijlen op de grond en op z'n broek. Ondertussen stijgen er wat walmpjes op. Oh oh, last van buik en last van tanden.
We gaan in de stoel naar buiten kijken; Bart wordt weer rustig.

12.30
Op schoot in slaap gevallen. In de box, wakker, even huilen, speen, kussen in rug, knuffelen, maffen. Arm mannetje.

13.00
Weer wakker , gaat even spelen, maar moppert al gauw. We gaan weer in de stoel naar buiten kijken. Bart geeuwt, bvvvvt, wrijft in z'n gezicht en ogen en trekt z'n sokken uit.

13.15
Speelt weer in de box en is een tevreden mannetje. Kraait en lacht en als we samen spelen, heeft hij de grootste lol.

14.00
Ik ga de fruithap maken, Bart speelt door in de box, ik hoor hem kraaien terwijl ik in de keuken bezig ben. Daarna smak, hap, smak fruithap naar binnen, yammie! Bart leunt voorover voor de volgende hap.

14.30
Zit weer lodderig op schoot, af en toe een huiltje, tja peristaltiek, knettertjes, is moe, maar wil niet slapen. Dan maar even een schone luier en weer suffig/hangerig op schoot. Ik leg je nu toch in de box gosertje, even een tukje doen. Tegen het kussen aan, protest, knuffelen en

14.45
Bart slaapt.

15.30
Wordt mopperend wakker, in gezicht en ogen wrijven. Lekker tegen me aan leunen op schoot en even later druk bezig met speen en uitgebreide verhalen vertellen.

15.40
We gaan naar de keuken pap klaarmaken. Bart wipbonkt en is heel ongeduldig met lachjes ertussendoor. Fles in 1 x rustig naar binnen (225), Bart geniet. En daar komt tante Roos. Bart trekt z'n charmes uit de kast en laat een fikse boer. Dan lekker spelen in de box en genieten van de aandacht van z'n tante. Natuurlijk vindt ze hem een prachtig mannetje.

16.30
Bart wordt weer hangerig, lekker op schoot spelen met poohboek en knetters laten. Tante Roos pakt het boek wel weer van de grond, tante Roos smelt en gaat er vandoor. Bart kijkt haar welwillend na door het raam.

16.45
Bart speelt weer in de box, ik ruim op, daarna bonke-bonk spelletje, Bart schatert.

17.15
Bart wil blubberknuffelen, dus op schoot, dan kost het me niet m'n rug en m'n haren. Zet z'n kersverse tandjes in m'n wang, m'n hele gezicht wordt nat en Bart heeft lol. Even geeuwen, ogen wrijven en dan weer fietsen en uitgebreid kletsen.

17.30
Bart bekijkt Sesamstraat en levert achter elkaar commentaar.

17.40
Papa staat voor het raam, Bart kijkt weer welwillend maar lacht als we de deur opendoen. Nog even met papa spelen en om 18.10 naar huis. Het was een dag met pijntjes en ook heel veel plezier.