20110901 - Dagboek Omadien

Donderdag 1 september 2011

8.15
Bart arriveert, als mama weg is gaan we spelen in de box. Na een kwartiertje heeft Bart opeens geen zin meer, gooit bal weg, gooit boekje weg, pruillip en huilen. Op schoot steeds harder huilen, schoppen en slaan met benen en armen.

9.00
Bart is gekalmeerd, af en toe nog een huiltje.

9.15
Diep in slaap in de box.

9.45
Huilend wakker. Op schoot ligt Bart te schoppen en trekt beentjes op. Nu en dan even rustig en dan krijg ik een lachje. Huilen wordt erger, ondertussen wrijft Bart ook nog in z'n oogjes met z'n gele popje. We lopen even heen en weer maar Bart kronkelt alle kanten op, pijn! Op z'n buik tegen mijn schouder, helpt niet, Bart kronkelt. Weer zitten dan, maar als hij me nu aankijkt, gaat hij zelfs gillen. Arm jochie, ik wou dat ik meer voor je kon doen.

10.15
Dan even in de wipstoel verder huilen, ik blijf uit het gezicht en ga spullen klaarleggen en wat eten. Huilen wordt iets minder, maar schoppen met beentjes niet.

10.45
De fles staat inmiddels te warmen, dus we gaan alvast een schone broek aandoen. Bart blijft huilen. We lopen naar de keuken, daar gaan we wachten tot de fles klaar is. Bart zit op het aanrecht naar stromend water uit de kraan te kijken en kalmeert. Gelukkig, minder kans op verslikken zometeen.

11.15
Fles is 3/4 leeg (170 cc) en Bart is ingedommeld, doodmoe natuurlijk van die huilpartij. Ik leg hem in de box en even later is hij toch weer wakker. We gaan spelen met bal en boekje en ondertussen kletsen we en Bart wisselt de spelletjes af met voeten grijpen. Ineens een enorme eruptie en een hoop geknetter van lucht. Nog een keer en nog een keer. Dat was het probleem dus. We spelen nog wat verder, even wachten tot meneertje uitgepoept is. Bart heeft lol, probeert weer z'n voeten te grijpen: dat gaat wat moeilijk in deze broek (waar inmiddels een fikse odeur uit opstijgt) want die geeft niet mee, hij heeft een rood hoofd van de inspanning, dus omadien helpt een handje.

11.45
We gaan die poepluier maar eens verschonen. Bart kraait met een beetje schor stemmetje en grijpt alles wat los en vast zit. Hij amuseert zich best, we doen brrr-brrr-handjes en happe-buik en dat betekent haren trekken, leuk!!
Dan nog even naast me op de bank verder spelen. Maar Bart wordt weer slaperig en ligt te geeuwen en in z'n oogjes te wrijven.
In de wipstoel met gele popje, verder geeuwen en oogjes wrijven en grijnzen naar omadien. Ik heb de babymuziek opgezet en doe de wipstoel plat.

12.15
Bart is heel slaperig, maar wil er nog niet aan toe geven, ligt te fietsen en met de speen in z'n mond naar mij te grijnzen, terwijl ik naast hem de dagboek-aantekeningen maak. Ik aai over z'n bolletje en na 5 min. zakken z'n oogjes en is Bart ingedommeld.

12.25
Bart helemaal vertrokken, nu kan ik de boel opruimen. Mannetje kan nu lekker bijkomen van de au-au-buik.

13.30
Nog steeds diep in slaap.

14.00
Beetje huilend wakker, even rondlopen, naar het balkon, bomen kijken en bloemetjes kijken en pakken, is mooi. Bart gaat weer oogjes wrijven.

14.15
Op schoot, bolletje aaien en Bart valt weer in slaap. Terug in de wipstoel, Bart maft.

15.00
Oogjes gaan open, hi mannetje, ga je mee fles maken? Grote grijns. In de keuken speelt Bart met z'n voeten en oeioei, ineens weer een enorm geknetter door een roodhoofdige Bart. De walm stijgt omhoog, pff. Fles staat te warmen maar Bart is ongeduldig dus omadien doet weer de truc met de lopende kraan. Bart kijkt gefascineerd en ernstig op de rand van de gootsteen toe: natuurkundig verschijnsel, ahum, daar schrijf ik later een proefschrift over.
De fles wordt gulzig naar binnen geklokt, rustig mannetje, je krijgt teveel lucht binnen als je schrokt. Halverwege de fles stopt meneer en gaat met een paars hoofd en kreunend zitten persen. Hopla! de ene lading na de andere wordt z'n luier ingewerkt.
Als z'n hoofd weer een normale kleur heeft, drinkt Bart snel de fles leeg (220cc).
Op schoot nog een paar boertjes en nog even op z'n buik op de bank nog een paar boertjes en spelen. De atmosfeer wordt nu wel erg familiair, dus schone luier. Romper ook vies, zelfde spelletjes, alleen nu uitgebreider, want t-shirt en romper moeten ook uit en dat geeft meer kansen op grijpen en graaien. Bart vindt het prachtig en kraait met een schor stemmetje.

16.00
Even in de wipstoel, kan omadien de troep opruimen. Bart ligt tevreden te spelen met lap, boekje en bal en kijk: omadien heeft fietsen aangezet, veel kleuren en beweging, leuk, ik fiets mee.

16.15
Omadien heeft alles opgeruimd, werd tijd, stonk aardig. Ik neem omadien even mee naar het balkon, want het is mooi weer. Daar kunnen we goed bomen en bloemen kijken en de wind voelen terwijl ik speel.

16.30
Omadien neemt me weer mee naar binnen, want ze vindt mijn handen, armen en benen te koud, pff. Nou dan ga ik weer fietsen kijken, ik ben toch moe.

16.40
Bart wordt weer wat mopperig, we lopen even heen en weer.
Ha, omadien neemt me mee naar de planten in de vensterbank en ja hoor, eindelijk, ik mag ze pakken. Dan beweegt de hele plant en je kunt ook stukjes van de bladeren trekken, leuk! O daar is mijn papa, nou die bladeren komen volgende week wel weer.