20110818 - Dagboek Omadien

Donderdag 18 augustus 2011

8.15
Bart arriveert en lacht vriendelijk als mama weggaat.

8.30
Zit lekker op schoot en kijkt rustig rond.

8.40
Huilen, kronkelen en met armpjes en beentjes slaan en schoppen, trekt voorover: pijn. We gaan wat heen en weer lopen, beetje wiegen, helpt allemaal niet. Op z'n buik tegen m'n schouder en na een kwartiertje is Bartus vertrokken.
Voorzichtig in de box: nee te vroeg! Weer even op schoot en al snel weer in slaap, voorzichtig op z'n rug en knuffelen op z'n bolletje. Bart slaapt.
Voorzichtig weer in de box, Bart slaapt verder. Af en toe even een kreetje en onrustig, de speen en knuffelen helpen.

9.15
Bart is vast in slaap.

10.15
Bartus is weer wakker en huilt. Tijd voor de fles, maar eerst even een schone luier, die is flink nat. Bart kalmeert. In de wipstoel naar de keuken, fles klaarmaken. En dat zint meneertje niet, duurt veel te lang. Tijdens het opwarmen lopen we wat heen en weer, maar dat helpt niet. IK WIL MIJN FLES NU !!!

10.30
Eindelijk! Maar Bart is zo gulzig dat hij zich tot 3 x toe verslikt. Nu is hij nog kwader. Eerst maar even kalmeren en rustiger ademhalen baas.

10.45
Bart heeft wat hangerig 80 gedronken, handjes op z'n buik, oogjes lodderig. Darmpjes rommelen een beetje en hij geeft af en toe een huiltje of een mager lachje. Drinken hoeft hij niet meer, geen slok. Op schoot weer in slaap gevallen.

11.00
Slapen in de box met speen.

11.20
Weer wakker en een beetje huilen. We gaan de rest van de fles opwarmen. Ondertussen is Bart afgeleid want hij ziet door het keukenraam bewegende bomen.
Deze keer klokt Bart alles heel alert in 1 x naar binnen, houdt m'n vingers stevig vast.
Daarna even op z'n buik op de bank, hij ligt te knetteren en te boeren. Tussendoor kletsen en lachen. In de box verder gespeeld. Is motorisch heel druk en probeert ingespannen op z'n buik te draaien maar komt niet verder dan z'n linkerzij.
En dat is leuk: nu ziet hij veel meer speeltjes liggen en die kun je nog grijpen ook. Hij zet zich schrap met z'n benen maar rolt nog niet door. Ieder keer terug op z'n rug, frustrerend, maar dan kan hij wel tijgeren: voeten schrap, kont omhoog en naar achteren duwen, IK BEWEEG! Grote grijnzen begeleiden dit voortbewegen.
We rollen tussendoor samen nog een paar keer door, maar dat kan meneertje niet echt bekoren. Zelf doen!

12.30
Bart moet weer heel erg huilen, kronkelen, schoppen en slaan met armen en benen. Op schoot, heen en weer lopen, wiegen, het helpt allemaal niet, Bart krijst met een rood hoofd. Na 20 minuten wordt het beter en Bart kijkt weer rustig naar de wiegende bomen met af en toe een nasnik. Even later op schoot weer vast in slaap. Voelt wat koud aan handen, hoofd, neus. Beentjes koud en een beetje vlekkerig. Circulatie niet optimaal.

13.15
Slaapt heerlijk in de box, bodywarmer over z'n benen, Bart is weer warm.

14.00
Ligt een beetje te snikken in z'n slaap.

14.30
Wakker en lachen. Even spelen maar na 10 minuten is het genoeg: honger! Weer in de wipstoel naar de keuken om de fles klaar te maken. Weer ongeduldig, dus weer rondlopen en bomen kijken en dat kalmeert hem.

15.00
Begint weer net zo gulzig te drinken zodat ik bang ben dat hij zich weer verslikt, maar het gaat goed, alles in 1 x naar binnen (ruim 180) en waarschijnlijk had hij nog wel meer opgekund, maar ik wacht het even af. Met speen rustig op schoot. Dan nog even op de bank op z'n buik, er volgen enorme knetters tijdens Bart's commentaar tegen de meneer van het journaal. O,o, die buik.
Nog even een schone broek en dan in de wipstoel, lekker rondkijken, kletsen en lachen met speen in z'n mond, knap hoor!

15.40
Enorme eruptie! En een enorme grijns. Logisch, dat lucht op.

16.00
Grote poepluier verschoond, en we knuffelen ondertussen wat. Bart is weer moe. Wrijft weer in z'n ogen en is hangerig en huilt een beetje.

16.15
Weer een echte huilbui. Op schoot wiegen en schommelen en na een kwartiertje is Bart vast in slaap. Lekker met z'n hoofd op het kussen en de rest op schoot. Buik rommelt nog een beetje.

Dan komt papa. Bart slaapt, maar wordt even later wakker en gaat dan lekker bij papa op schoot. Trekt af en toe nog wat met gezichtje en beentjes. Pijn is nog niet helemaal over, maar geen huilbui meer.
Dan gaat het onweren en plenzen. Even wachten, maar papa denkt dat het voorlopig niet overgaat. Dus met 2 paraplu's naar de auto en zelfs dat voorkomt niet dat Bartus kletsnatte spetters krijgt op z'n gezicht, maar hij geeft geen kik. Is lang niet zo erg als buik-au!